- Katılım
- 6 Nisan 2007
- Mesajlar
- 3,175
- Tepkime puanı
- 25
- Puanları
- 0
- Yaş
- 45
“bir rüyadır gelir geçer
her aşk bir gün hayal olur
unutulmaz denen günler
unutulur unutulur..”
..................................................
Önünden geçerken ağladığım kaç sokak oldu ki benim? Niye ıslak kaldırımlar?
Kaç buluştuğumuz köşe oldu ki seninle oturup şarkısına ağlayayım? Adımızın baş harfini kazımayı bırak, gölgesinde mevsimler boyu hatırlanacak bir aşkımız bile ol-a-madı...
Pembe panjurlu evimizde yoktu? Niye karanlık olacakmış sabahlar?
Tamam.."Hoş geldiniz" yazılı paspası sermiştim belki ayaklarının altına; Ama güle güle demem için zaten içeri girmen gerekmez miydi? İçeri girmediği bir yürekten birini uğurlamak neden zor olacakmış ki?
Hem karanlıkta –evet belki hala az biraz korkarak ama- yalnızda uyuyabiliyorum ben biliyor musun? Senden öncede nefes alıyordum düzenli senden sonra da alabilirim... Kokuna da değmedi burnum üstelik..Şimdi sızlıyorsa, havalardandır sadece..Sen niye alınıyorsun ki üzerine?
Sen sadece hayalimdin benim en büyüğünce..Bunu bilmen kafi ve olsa olsa dünyam'dın benim ama hepsi o kadar..Oysa evren büyük görüyorsun.. Hem ben sadece “sende” hayat var mı ona bi bakmıştım..Ki ayaklarımın yere basmadığı bir ilişkide de kafamda tonlarca ağırlıkta bir yükle eşlik edemeyeceğimi biliyordum- senin hala ne istediğini bilmeyen tavırlarınla vakit kaybı olmayayım istedim sana...Hani tüm bunlar yüzünden unutamam sanıyorsun ya seni; ona üzülüyorum ben..
Unutulmaz sayıyorsun ya hani! o yüzden anlatıyorum..
Yaşadıklarım,hissettiklerim, aşk'ım..
Hepsi ömrümün sonuna kadar kalbimin en güzel köşesinde tüm el sürülmemişlikleriyle benimle olacaklar…yüreğimin üstünde yerleri var..Ama sen dediğin emin ol , tüm bunlar yanında bedeni topraktan ibaret bir beşerden başka bir şey ol-a-madın ki?...
Ve maalesef beklenilen gibi yine "şaştın" işte…
…….
Ama bak….
Beklemediğin bir şekilde ben de
"u n u t t u m"
bu sefer….
………………………………………….
(c)alinti
her aşk bir gün hayal olur
unutulmaz denen günler
unutulur unutulur..”
..................................................
Önünden geçerken ağladığım kaç sokak oldu ki benim? Niye ıslak kaldırımlar?
Kaç buluştuğumuz köşe oldu ki seninle oturup şarkısına ağlayayım? Adımızın baş harfini kazımayı bırak, gölgesinde mevsimler boyu hatırlanacak bir aşkımız bile ol-a-madı...
Pembe panjurlu evimizde yoktu? Niye karanlık olacakmış sabahlar?
Tamam.."Hoş geldiniz" yazılı paspası sermiştim belki ayaklarının altına; Ama güle güle demem için zaten içeri girmen gerekmez miydi? İçeri girmediği bir yürekten birini uğurlamak neden zor olacakmış ki?
Hem karanlıkta –evet belki hala az biraz korkarak ama- yalnızda uyuyabiliyorum ben biliyor musun? Senden öncede nefes alıyordum düzenli senden sonra da alabilirim... Kokuna da değmedi burnum üstelik..Şimdi sızlıyorsa, havalardandır sadece..Sen niye alınıyorsun ki üzerine?
Sen sadece hayalimdin benim en büyüğünce..Bunu bilmen kafi ve olsa olsa dünyam'dın benim ama hepsi o kadar..Oysa evren büyük görüyorsun.. Hem ben sadece “sende” hayat var mı ona bi bakmıştım..Ki ayaklarımın yere basmadığı bir ilişkide de kafamda tonlarca ağırlıkta bir yükle eşlik edemeyeceğimi biliyordum- senin hala ne istediğini bilmeyen tavırlarınla vakit kaybı olmayayım istedim sana...Hani tüm bunlar yüzünden unutamam sanıyorsun ya seni; ona üzülüyorum ben..
Unutulmaz sayıyorsun ya hani! o yüzden anlatıyorum..
Yaşadıklarım,hissettiklerim, aşk'ım..
Hepsi ömrümün sonuna kadar kalbimin en güzel köşesinde tüm el sürülmemişlikleriyle benimle olacaklar…yüreğimin üstünde yerleri var..Ama sen dediğin emin ol , tüm bunlar yanında bedeni topraktan ibaret bir beşerden başka bir şey ol-a-madın ki?...
Ve maalesef beklenilen gibi yine "şaştın" işte…
…….
Ama bak….
Beklemediğin bir şekilde ben de
"u n u t t u m"
bu sefer….
………………………………………….
(c)alinti
