John Woo, bu ismi daha önce duydunuz mu? Duymamanız imkânsız özellikle aksiyon filmi tutkunuysanız bu ismi kesin tanıyorsunuzdur. John Woo aksiyon filmlerinin duayenlerindendir. Kullandığı değişik teknikler diğer filmlerden belirgin şekilde ayırıyordur kendini. Özellikle akılcı kamera kullanımı kendine has bir özellik kazandırmıştır filmlerinde Joh Woo'nun. Şöyle bir düşündüğümüzde aklımıza gelen filmleri Hard Boiled, Hard Target, Face Off ve Mission Impossible 2. Bu filmleri izlemişseniz zaten John Woo'nun ne kadar muhteşem bir yönetmen olduğunu anlamışsınızdır. Neyse yönetmeni bu kadar anlatmamanın sebebi bildiğiniz gibi oyunumuzun sanat yönetmeni olması. Clive Barker'dan (Undying - Jericho) sonra John Woo'yu da bu parkurda görmek çok hoşuma gitti.
Aylarca beklediğimiz aksiyonu oyunu Stranglehold sonunda çıktı. Video'larını izlerken dürüst olmak gerekirse ağzımın suyu akıyordu, acaba gerçekten bunlar oyun içi görüntüler miydi ve bu hareketleri oynarken kolayca yapabilecek miydik diye merak ediyordum. Neyse ki boşuna telaşlanmışım, beklentilerimizi yeterli ölçüde karşılayacak bir oyunla karşı karşıyayız.
Oyunun konusu oldukça klişe, yine asi bir polisi canlandırıyoruz. Bir polisin öldürülmesi sonucunda Tequila bu işi yapanların kimler olduğunu araştırmaya karar veriyor. Fakat bunu duyan mafya Tequila'nın ailesini kaçırıyor ve olay sadece katili bulmak olmaktan çıkıp ailemizi de kurtarmaya çalıştığımız bir senaryoya dönüşüyor. Tequila'yı yakından tanıyorsunuz ünlü aktör Chow Yun-Fat. Birçok John Woo filminde bu aktörle karşılaşmıştık. Hatırlayamayanlar içinde Crouching Tiger Hidden Dragon filmini öneriyorum. Chow bire bir yansıtılmış oyuna ve ayrıca seslendirmeyi de kendisi üstlenmiş.
Stranglehold aynı Max Payne oyunu gibi, hatta kopyası denilebilir. Ama Stranglehold'un da kendine has özellikleri yok değil. MP'deki "Bullet time" hadisesi bu oyunda da mevcut ve adı da "Tequila time". Ama oyunu güzel yapanda zaten bu özellik. Artistik atlayışlarla düşmanları mermi manyağı yapmak çok zevkli. Zaten sadece sağa sola atla mecburiyeti yok, duvarlardan sekerek taklalar atarak ta bu işleri halledebiliyoruz. Tequila çok esnek bir karakter, her türlü artistik hareketi yapmaktan çekinmiyor ve bu hareketleri yapmak çocuk oyuncağı. İlk 15 dakikada oyuna alışmak ve artistik hareketleri yapmak için yeterli.
Tequila time ile birlikte ağır çekim moduna giriyoruz ve mermilerden kaçmak ve düşmanları vurmak daha kolay hale geliyor. Yaptıklarımız bu kadarla da kalmıyor, masaların üzerinde ve merdiven kollarına kayarak ağır çekime geçiliyor ve düşmanlarımızı haklarken kolay hedefte olmuyoruz. Düşmana acı vereceğimiz bir sürü silahta emrinize amade. Tabancalar, hafif ve ağır makineli silahlar kullanımınıza sunulmuş, ancak iki silahtan fazlasını taşıyamıyorsunuz. Zaten gerekte kalmıyor, çünkü öldürdüğünüz kişilerden silah ve bol miktarda mermi bulmanız mümkün. o yüzden mermi sıkıntısı çekmeyeceksiniz. Bu ilk yardım çantaları içinde geçerli. Çatışma alanlarınıza genellikle birkaç tane serpiştirilmiş çünkü.
Oyunun bir diğer güzel özelliği de Tequila’ya bazı özel güçler verilmiş. Ama bunlar büyü gibi fantastik değiller. Ancak oyuna ayrı bir hava kattığı kesin.
Health: Adı üzerinde gücünüzü bir miktar tazelemeye yarıyor.
Precision Aim: Bu özellikte First Person moduna geçiyoruz ve uzaktaki hedefi tek atışta (tabi vurduğunuz yer önemli) öldürmemizi sağlıyor. Aynı Max Payne'de olduğu gibi, ateş ettiğinizde kamera mermiyi takip ediyor.
Barrage: Yaradana sığınıp Allah yarattı dememe modu diyebiliriz. Belli bir süre ne gücünüz azalıyor nede merminiz. Geleni geçeni bitiriyorsunuz.
Spin attack: Bu en sevdiğim özelliklerden biri, etrafınız düşmanla mı çevrildi, kaçacak yerinizde mi yok bu özellik sayesinde 360 derecelik bir dönüş yapıp tüm düşmanları öbür tarafa gönderebiliyorsunuz.
Health özelliği oyunun başında veriliyor. Diğer güçlerin tamamını da birkaç bölüm içinde elde edebiliyorsunuz. Bazen hayat kurtarıyorlar dikkatli kullanın.
Max Payne'de sıkı bir aksiyon vardı hatırlasınız ama bu oyundaki aksiyonun yanında çok hafif kalıyor. Üzerinize yağmur gibi düşman yağıyor. Bir dakika boş kalmıyorsunuz. Oyun sizi sürekli aksiyon içinde tutuyor. Ama bu aksiyon sahneleri o kadar güzel aktarılmış ki oyuna adeta film seyrediyormuş izlenimi veriyor. Hele ilk bölümde pazarda çıkan çatışma sahnesi insanı büyülüyor. Bir anda ortalık şenlik alanına dönüyor. Silahlardan çıkan ateşlerle ortam birden ışıl, ışıl oluyor ve mermiler havada uçuşuyor. Oyunda durmak sızın 15–20 dakika sürekli düşmanla çatışma halinde olduğunuz zamanlar olacak. Stranglehold'un saçmaladığı bir yön var, o da bölüm sonu boss'larının oluşu. Bu eski teknik hala kullanılıyor ama bunun gibi film havasında geçen bir oyun için kullanılması pek hoş olmamış.
Oyunda mekânlar üzerinde de hayli çalışılmış. Hong Kong ve Chicago hattında gezdiğiniz mekânlar liman, bar, otopark, otel ve Çin lokantaları gibi yerler. Her ortam gerekli şekilde renklendirilmiş. Bazı yerlerde parlak, bazı yerlerde pastel renklerin kullanılması ve renklerin uyum içinde olması güzel. Yeni bir mekâna girdiğiniz zaman ortam son derece durgun ve derli toplu. Ama çatışma bir başladı mı hiçbir şey eskisi gibi olmuyor. Ortam öyle bir dağılıyor ki, adeta tanınmaz hale geliyor. Tam bir harabeye dönüşüyor.
Etrafla etkileşim maksimum düzeyde tutulmuş. Mekânda bulunan tüm objelerle etkileşime girebiliyorsunuz. Ateş ettiğiniz her şey tepki veriyor. Duvarlar parça, parça dağılıyor, şişeler, masalar ve daha birçok obje zarar görüyor hatta evler bile patlıyor. Patlama efektleri, vurulduğunuzda üzerinizde oluşan yaralar, boş kovanların yere düşmesi ve silahların ortama verdiği etkiler kesinlikle harika. Fizik olayının bu kadar güzel kullanıldığı oyun pek azdır. Havok fizik motorunu sonuna kadar sömürmüşler. Etkileşim gerçek hayatta nasıl olması gerekiyorsa bu oyunda da aynen öyle. Mesela bir sütunun arkasına geçtiğiniz zaman tamamen güvende hissetmeyin kendinizi. Çünkü her yerin bir dayanıklılık süresi var. Mesela bir masaya tekme atıp kendinize siper yaptınız 5–6 mermide siperiniz darmadağın oluyor, kısacası her zemin yıpranıyor.
Yapay zekâ yine beklentimizi pek karşılamıyor. Düşman sayısı sizi biraz zorlasa da Tequila time sayesinde her türlü zorluktan sıyrılabiliyorsunuz. Bu çatışmalarda bir süre sonra sizinde gözünüzü kan bürüyor ve tek kurşunla bile ölen düşmanların üzerine sayısız mermi boşaltmaya başlıyorsunuz. Dediğim gibi düşmanları tek vuruşta da yere serebiliyorsunuz. Artık her oyunda bulunan kafaya tek kurşun sıkma durumu bu oyunda da geçerli. Stranglehold’un en başarılı olduğu yönde bu olsa gerek. Düşmanlar vuruldukları yere göre çok gerçekçi tepkiler veriyorlar. Ayaklardan vurursanız dizlerini üstüne çöküyorlar veya çok yakından pompalı tüfekle vurduğunuz düşmanlar çok gerçekçi bir şekilde savruluyorlar.
Düşmanları saf dışı bırakmanın bir yolu daha var. o da etraftaki nesneleri akılcı kullanmak. Şöyle ki mesela karşınızda siper almış 3 düşman var ve sizin onları vurmanızda zor diyelim. Bu durumda mutlaka kullanabileceğiniz bir obje ( bu objeler parlayarak kendilerini belli ediyorlar.) vardır etrafta. Mesela o adamların üzerine tabela veya projektör ışıklarını düşürebilirsiniz. Daha olmadı yanlarında tüp bulunuyorsa tüpü patlatarak 4–5 kişiyi bir anda öldürmeniz olası.
Stranglehold aksiyon filmlerinde karşılaştığımız sahneleri birebir yaşatıyor. Bilirsiniz filmlerde iyi adamın etrafını 5–6 kişi sarar ve herkes silahını birbirine doğrultur. Oyunda bu sahneleri de yaşayacaksınız. Yalnız bu sahnelerde çabuk davranmanız çok önemli. Kontrol size geçtiği andan hem kurşunlardan sıyrılıp hem de karşınızdaki adamları tek vuruşta öldürmeniz gerekiyor. İlk başlarda zorlansanız da birkaç seferde alışacaksınız. Size gelen kurşunların havada yarattığı efekt görülmeye değer.
Teknik detaylara kısaca değineceğim. Grafikler bir aksiyon oyununa göre yeterli düzeydi iyi. Artık birçok oyunda kullanılan Unreal 3 grafik motorunu kullanıyor Stranglehold. Ama ne yazık ki motoru pek verimli kullanıldığını söyleyemeyeceğim. Mesela Gears of War'da ki grafikler Stranglehold'da yok. Gerçi henüz herhangi bir oyunda da yok. Ama fizik motoru Havok çok başarılı kullanılmış. Seslere gelince dublajlar, silah sesleri ve ortam sesleri başarılı bir şekilde aktarılmış. sözün özü oyun Xbox 360'ın gücünden tam olarak yararlanamamış.
Aslında oyunun yaşattığı hareket şu ana kadar oynadığınız oyunlardan çok daha fazla. Fakat oyunun çizgisel yapısı ve çok da değişik bir şeyler sunmaması oyunun ömrünün kısalmasına yol açıyor. Bir kere bitirdikten sonra bir daha oynamak insanın içinden gelmez. Bu tarz oyunların multiplayer olarak ta pek tercih edilmediğini düşünerek, sadece aksiyon oyunlarını çok seven arkadaşlara tavsiye etmeme neden oluyor.
John Woo oyunu almamdaki en büyük etkendi. Bence sizde deneyin pişman olmayacaksınız.
Aylarca beklediğimiz aksiyonu oyunu Stranglehold sonunda çıktı. Video'larını izlerken dürüst olmak gerekirse ağzımın suyu akıyordu, acaba gerçekten bunlar oyun içi görüntüler miydi ve bu hareketleri oynarken kolayca yapabilecek miydik diye merak ediyordum. Neyse ki boşuna telaşlanmışım, beklentilerimizi yeterli ölçüde karşılayacak bir oyunla karşı karşıyayız.
Oyunun konusu oldukça klişe, yine asi bir polisi canlandırıyoruz. Bir polisin öldürülmesi sonucunda Tequila bu işi yapanların kimler olduğunu araştırmaya karar veriyor. Fakat bunu duyan mafya Tequila'nın ailesini kaçırıyor ve olay sadece katili bulmak olmaktan çıkıp ailemizi de kurtarmaya çalıştığımız bir senaryoya dönüşüyor. Tequila'yı yakından tanıyorsunuz ünlü aktör Chow Yun-Fat. Birçok John Woo filminde bu aktörle karşılaşmıştık. Hatırlayamayanlar içinde Crouching Tiger Hidden Dragon filmini öneriyorum. Chow bire bir yansıtılmış oyuna ve ayrıca seslendirmeyi de kendisi üstlenmiş.
Stranglehold aynı Max Payne oyunu gibi, hatta kopyası denilebilir. Ama Stranglehold'un da kendine has özellikleri yok değil. MP'deki "Bullet time" hadisesi bu oyunda da mevcut ve adı da "Tequila time". Ama oyunu güzel yapanda zaten bu özellik. Artistik atlayışlarla düşmanları mermi manyağı yapmak çok zevkli. Zaten sadece sağa sola atla mecburiyeti yok, duvarlardan sekerek taklalar atarak ta bu işleri halledebiliyoruz. Tequila çok esnek bir karakter, her türlü artistik hareketi yapmaktan çekinmiyor ve bu hareketleri yapmak çocuk oyuncağı. İlk 15 dakikada oyuna alışmak ve artistik hareketleri yapmak için yeterli.
Tequila time ile birlikte ağır çekim moduna giriyoruz ve mermilerden kaçmak ve düşmanları vurmak daha kolay hale geliyor. Yaptıklarımız bu kadarla da kalmıyor, masaların üzerinde ve merdiven kollarına kayarak ağır çekime geçiliyor ve düşmanlarımızı haklarken kolay hedefte olmuyoruz. Düşmana acı vereceğimiz bir sürü silahta emrinize amade. Tabancalar, hafif ve ağır makineli silahlar kullanımınıza sunulmuş, ancak iki silahtan fazlasını taşıyamıyorsunuz. Zaten gerekte kalmıyor, çünkü öldürdüğünüz kişilerden silah ve bol miktarda mermi bulmanız mümkün. o yüzden mermi sıkıntısı çekmeyeceksiniz. Bu ilk yardım çantaları içinde geçerli. Çatışma alanlarınıza genellikle birkaç tane serpiştirilmiş çünkü.
Oyunun bir diğer güzel özelliği de Tequila’ya bazı özel güçler verilmiş. Ama bunlar büyü gibi fantastik değiller. Ancak oyuna ayrı bir hava kattığı kesin.
Health: Adı üzerinde gücünüzü bir miktar tazelemeye yarıyor.
Precision Aim: Bu özellikte First Person moduna geçiyoruz ve uzaktaki hedefi tek atışta (tabi vurduğunuz yer önemli) öldürmemizi sağlıyor. Aynı Max Payne'de olduğu gibi, ateş ettiğinizde kamera mermiyi takip ediyor.
Barrage: Yaradana sığınıp Allah yarattı dememe modu diyebiliriz. Belli bir süre ne gücünüz azalıyor nede merminiz. Geleni geçeni bitiriyorsunuz.
Spin attack: Bu en sevdiğim özelliklerden biri, etrafınız düşmanla mı çevrildi, kaçacak yerinizde mi yok bu özellik sayesinde 360 derecelik bir dönüş yapıp tüm düşmanları öbür tarafa gönderebiliyorsunuz.
Health özelliği oyunun başında veriliyor. Diğer güçlerin tamamını da birkaç bölüm içinde elde edebiliyorsunuz. Bazen hayat kurtarıyorlar dikkatli kullanın.
Max Payne'de sıkı bir aksiyon vardı hatırlasınız ama bu oyundaki aksiyonun yanında çok hafif kalıyor. Üzerinize yağmur gibi düşman yağıyor. Bir dakika boş kalmıyorsunuz. Oyun sizi sürekli aksiyon içinde tutuyor. Ama bu aksiyon sahneleri o kadar güzel aktarılmış ki oyuna adeta film seyrediyormuş izlenimi veriyor. Hele ilk bölümde pazarda çıkan çatışma sahnesi insanı büyülüyor. Bir anda ortalık şenlik alanına dönüyor. Silahlardan çıkan ateşlerle ortam birden ışıl, ışıl oluyor ve mermiler havada uçuşuyor. Oyunda durmak sızın 15–20 dakika sürekli düşmanla çatışma halinde olduğunuz zamanlar olacak. Stranglehold'un saçmaladığı bir yön var, o da bölüm sonu boss'larının oluşu. Bu eski teknik hala kullanılıyor ama bunun gibi film havasında geçen bir oyun için kullanılması pek hoş olmamış.
Oyunda mekânlar üzerinde de hayli çalışılmış. Hong Kong ve Chicago hattında gezdiğiniz mekânlar liman, bar, otopark, otel ve Çin lokantaları gibi yerler. Her ortam gerekli şekilde renklendirilmiş. Bazı yerlerde parlak, bazı yerlerde pastel renklerin kullanılması ve renklerin uyum içinde olması güzel. Yeni bir mekâna girdiğiniz zaman ortam son derece durgun ve derli toplu. Ama çatışma bir başladı mı hiçbir şey eskisi gibi olmuyor. Ortam öyle bir dağılıyor ki, adeta tanınmaz hale geliyor. Tam bir harabeye dönüşüyor.
Etrafla etkileşim maksimum düzeyde tutulmuş. Mekânda bulunan tüm objelerle etkileşime girebiliyorsunuz. Ateş ettiğiniz her şey tepki veriyor. Duvarlar parça, parça dağılıyor, şişeler, masalar ve daha birçok obje zarar görüyor hatta evler bile patlıyor. Patlama efektleri, vurulduğunuzda üzerinizde oluşan yaralar, boş kovanların yere düşmesi ve silahların ortama verdiği etkiler kesinlikle harika. Fizik olayının bu kadar güzel kullanıldığı oyun pek azdır. Havok fizik motorunu sonuna kadar sömürmüşler. Etkileşim gerçek hayatta nasıl olması gerekiyorsa bu oyunda da aynen öyle. Mesela bir sütunun arkasına geçtiğiniz zaman tamamen güvende hissetmeyin kendinizi. Çünkü her yerin bir dayanıklılık süresi var. Mesela bir masaya tekme atıp kendinize siper yaptınız 5–6 mermide siperiniz darmadağın oluyor, kısacası her zemin yıpranıyor.
Yapay zekâ yine beklentimizi pek karşılamıyor. Düşman sayısı sizi biraz zorlasa da Tequila time sayesinde her türlü zorluktan sıyrılabiliyorsunuz. Bu çatışmalarda bir süre sonra sizinde gözünüzü kan bürüyor ve tek kurşunla bile ölen düşmanların üzerine sayısız mermi boşaltmaya başlıyorsunuz. Dediğim gibi düşmanları tek vuruşta da yere serebiliyorsunuz. Artık her oyunda bulunan kafaya tek kurşun sıkma durumu bu oyunda da geçerli. Stranglehold’un en başarılı olduğu yönde bu olsa gerek. Düşmanlar vuruldukları yere göre çok gerçekçi tepkiler veriyorlar. Ayaklardan vurursanız dizlerini üstüne çöküyorlar veya çok yakından pompalı tüfekle vurduğunuz düşmanlar çok gerçekçi bir şekilde savruluyorlar.
Düşmanları saf dışı bırakmanın bir yolu daha var. o da etraftaki nesneleri akılcı kullanmak. Şöyle ki mesela karşınızda siper almış 3 düşman var ve sizin onları vurmanızda zor diyelim. Bu durumda mutlaka kullanabileceğiniz bir obje ( bu objeler parlayarak kendilerini belli ediyorlar.) vardır etrafta. Mesela o adamların üzerine tabela veya projektör ışıklarını düşürebilirsiniz. Daha olmadı yanlarında tüp bulunuyorsa tüpü patlatarak 4–5 kişiyi bir anda öldürmeniz olası.
Stranglehold aksiyon filmlerinde karşılaştığımız sahneleri birebir yaşatıyor. Bilirsiniz filmlerde iyi adamın etrafını 5–6 kişi sarar ve herkes silahını birbirine doğrultur. Oyunda bu sahneleri de yaşayacaksınız. Yalnız bu sahnelerde çabuk davranmanız çok önemli. Kontrol size geçtiği andan hem kurşunlardan sıyrılıp hem de karşınızdaki adamları tek vuruşta öldürmeniz gerekiyor. İlk başlarda zorlansanız da birkaç seferde alışacaksınız. Size gelen kurşunların havada yarattığı efekt görülmeye değer.
Teknik detaylara kısaca değineceğim. Grafikler bir aksiyon oyununa göre yeterli düzeydi iyi. Artık birçok oyunda kullanılan Unreal 3 grafik motorunu kullanıyor Stranglehold. Ama ne yazık ki motoru pek verimli kullanıldığını söyleyemeyeceğim. Mesela Gears of War'da ki grafikler Stranglehold'da yok. Gerçi henüz herhangi bir oyunda da yok. Ama fizik motoru Havok çok başarılı kullanılmış. Seslere gelince dublajlar, silah sesleri ve ortam sesleri başarılı bir şekilde aktarılmış. sözün özü oyun Xbox 360'ın gücünden tam olarak yararlanamamış.
Aslında oyunun yaşattığı hareket şu ana kadar oynadığınız oyunlardan çok daha fazla. Fakat oyunun çizgisel yapısı ve çok da değişik bir şeyler sunmaması oyunun ömrünün kısalmasına yol açıyor. Bir kere bitirdikten sonra bir daha oynamak insanın içinden gelmez. Bu tarz oyunların multiplayer olarak ta pek tercih edilmediğini düşünerek, sadece aksiyon oyunlarını çok seven arkadaşlara tavsiye etmeme neden oluyor.
John Woo oyunu almamdaki en büyük etkendi. Bence sizde deneyin pişman olmayacaksınız.
