SENİ ANARKEN
Gittiğinde ardın sıra bakakaldım
o günden beri cok zaman gecti
ayrılığın ateşiyle yanan özlemim
büyür amansız kanar içimde
sensizliğin hasretiyle inleyen ruhum
anar kendi kendine seni zamansız
dokunanmam senden kalan resmine bile
yanacak diye korkar ellerim
büyülü bir dokunuştu hazan gözlerin
ruhumu saran hale gözlerin
gittiğin gün bir mahşer alev idi
orta yerinde kalakaldım
nasıl oldu nasıl gittin bırakıp beni
ah yapayanlız sensiz sedasız
çılgın poyrazlar yoruldu şıvgınlar sustu
ağladı bulutlar tutuştu yağmurlar
bir şehir sustu
bir yürek sustu
BİR KADIN SUSTU ....
