ne yazıkki

[melek_19]

Saatleri sayardım önceleri...
sonra günleri saymaya başladım.
çok yorulmuştum
sensizlik ilk başta bu kadar zor değildi.Acı benim çekerim diyordum
herkese.Sevinçlerim gibi üzüntülerimde içimde kalmalıydı.Görmemeliydi kimse kanayan
yaralarımı.Yaralarımı göstermeyi sevmedim hiç oyuncuklarımı da paylaşmazdım zaten
küçükken.
Sonra gittin.
Hiç bilmediğim adreslere...
Nerede oldugunu hiçkimse bilmyordu.Kime sorsam gitti yine işte ne zaman gelir
bilmiyoruz diyolardı.
Alışmaya çalıştım tekrar.
Kendime kızmaya başladım.Senin tek derdin bumu şimdi dedim içimdeki aptal kıza.Çoğu
kimsenin hayal bile edemeyeceği bir hayatın içinde tek derdin bu mu?
Başarmıştın.
Dünyadan sonra kendimlede kavgalıydım artık.
Aylar sonra gördüm seni.
Yine kendine has o özgüvenin,ukalalığın,çirkinliğinle salına salına geçtin
önümden.Görmedin belki beni...
Ellerim uyuşurken farkettim
sen kendini o kadar çok seviyosunki ne bana ne başkasına verebilecek bi şeyin yok...
Senden kurtulmak için gittiğim doktorda söylemişti.Seni anlattırmıştı bana günlerce.
Sonrada teşhis;
o senin kafana çakılmış bir çivi...
Sen istemedikten sonra kimse çıkaramaz...
Uykusuz geçen onca geceden,cevapsız onca mesajdan ve sessiz sözsüz telefonlardan
sonra tuttum artık oçiviyi ucundan.Ama çekip çıkarmak konusunda hala kararsızım.Seni
hayatmdan çıkarmak isteyip istemediğimi bilmiyorum.
Yara bile olsan kal bende.

Ne yazık ki seni seviyorum...

 

[aliharbiye]

teşekkürler melek hanım iyiydi