Ergenekon'dan Rahatsız Olanlar (Mustafa Ünal)

[med61]

Sizin de kafanız karışmış olmalı. Birkaç gündür 'Ankara'da neler oluyor?'
sorusuna yoğun biçimde muhatap oluyorum. Peşinen belirteyim, bunun
öyle bir cümlelik kestirme cevabı yok. Ankara bir soru işareti. AK Parti'yi
kapatma davasını anlamaya çalışırken, Ergenekon çetesinden yeni
gözaltılar yaşandı.​

İlhan Selçuk, Kemal Alemdaroğlu ve Doğu Perinçek gibi toplumun yakından
tanıdığı isimler sabahın erken saatlerinde evlerinden alındı. Ergenekon
operasyonları kapatma davasının önüne geçti.​

Hâlâ Ergenekon çetesinin boyutlarını tam kavrayabilmiş değiliz. Her yere
dal budak salan büyük bir suç şebekesiyle karşı karşıya olduğumuz bir
gerçek. Amaçları ses getirecek eylemlerle ülkeyi kaosa sürüklemek. Ve bir
askerî darbenin zeminini oluşturmak... Hedef, demokratik süreç.
Ergenekon, çetelerin anası. Henüz iddianamesi yazılmış değil. Başsavcı kısa
süre içinde çalışmaların tamamlanacağını duyurdu.​

Şüphesiz İlhan Selçuk'un alınış şekli ve saati tartışılabilir, ama Ergenekon
kapsamında ifadesine başvurulmasını yadırgayanları anlayabilmek mümkün
değil. İlhan Selçuk'un gazeteciliğinin yanı sıra bir ideolog olduğunu
unutmamak lazım. 'Darbe ve cunta faaliyetlerinin' gazeteciliğinin önüne
geçtiğini söylemek pek yanlış olmaz. Geçmişte, Baas tipi sosyalist rejimi
hedefleyen '9 Mart cuntasıyla' ilişkisi herkesin malumu.​

Bir zamanlar 'dava arkadaşı' oldukları Hasan Cemal dün Milliyet'teki
köşesinde dile getirdi. İlhan Selçuk'un da içinde bulunduğu gruptan söz
ederken 'O tarihlerde darbenin peşindeydik. Özellikle Ankara'da askerle
organize işlerin içindeydik... Her şey darbe içindi. Her şey 'cahil halkın'
oylarıyla seçim sandığından çıkan işbirlikçi, yobaz, gerici düzene son
vermek içindi.' diye yazdı. Hasan Cemal'in aynı yerde durmadığını
yazdıklarından biliyoruz. 'İlhan Selçuk cuntacılığı bırakabildi mi?' sorusuna
'evet' cevabı verebilmek pek kolay olmasa gerek. Baksanıza, telefon
konuşmalarındaki esprileri bile darbe üzerine.​

Ergenekon'u, Selçuk'un erken saatte gözaltına alınması gölgelememeli.
Buradan yola çıkarak üstünü örtmeye çalışanlara rastlanıyor. Emniyete
dönük ithamlarla farklı yönlere çekme çabaları hız kazandı. Gözlerden
kaçmıyor; çetenin derinleşmesinden rahatsız olanlar, bazı gerçeklerin
ortaya çıkmasından korkanlar var. AK Parti'ye dava açan savcıyı yücelten
bu kesimler Ergenekon savcısını ise yerden yere vuruyor. Daha dün
söyledikleri 'Yargıya saygıyı da hukuk sürecine müdahaleyi' de çabuk
unutuyorlar.​

CHP'nin tutumu tam ibretlik... Sadece Ergenekon'da değil, önceki çete
operasyonlarında da garip biçimde sessizliğe gömüldü. CHP sözcüleri
bugüne kadar çetelerden rahatsızlık ifade eden sözler sarf etmedi. Ya
suskun kalmayı yeğlediler ya da operasyonlardan huzursuz oldular. Bugün
ima yoluyla değil açık açık Ergenekon'un derinleşmesinden rahatsızlık
duyduklarını dile getirmekten çekinmiyorlar. Bu bakış İlhan Selçuk'la sınırlı
değil, önce de farksızdı.​

Çetelere karşı verilen mücadele hak ettiği desteği görmemiş olsa da
kesinlikle geri adım atılmamalı. Beylik laf eyleme dönüşmeli; nereye kadar
uzanıyorsa oraya kadar gidilmeli. Demokrasi 'kendini korumak' durumunda.
Bugünlere kolay gelinmedi. Demokrasi de cumhuriyetin bir niteliği. Rejimin
olmazsa olmazı. Ancak diğer niteliklerine gösterilen duyarlılık demokrasiden
esirgeniyor. Aslında demokrasi dışı eylem ve arayışların odağı olmak da ağır
suç. Ama demokrasiyi kollamak ve korumak için bildiri yayınlayan, tehlikeye
dikkat çeken, halkı uyaran yok. Cumhuriyetin niteliklerinin en korunmasızı
ve en öksüzü demokrasi. Bu kadar sahipsiz bırakılmamalı. Allah'tan
'demokrasi bilinci' gelişmiş, dayatmalara kulak tıkayan Türk halkı var.​

Demokrasi, çetelerin tehdidi ve riski altında. Ülke bu çetelerden
kurtulmadıkça rahat yüzü göremeyecek.​

Mustafa Ünal ZAMAN, 26 Mart 2008, Çarşamba​