Behçet Necatigil şiirleri

[kaptan-8]

Korku Çiçekleri



Ne peygamber-, ne de can çiçekleri
Ne de buhûrumeryem;
Hep korku çiçekleri
Oldu saksılarımızı süsleyen.

Ürkek bezgin baktığımız göklerden
Yarınlara güvendi umduğumuz.
Çocuklar, evler ve ekmek...
Ama mutlu muyuz?

Zehirli, yeşerirse toprakta
Bir tohum, içtiği baldıranlardan
Açar korku çiçekleri, yozlasmış tür.
Yeni aşı ister, budamak ister
Bizden geçmiştir.

Vardığımız her çizgi bir duvar kesildi
Kaygan küfler aşamayınca.
Ve ne olur bilirsin
Ve güzeldir dünya...
Yaşamayınca...


Behçet Necatigil

 

[kaptan-8]

Kuru Çay



Anlamak zamanı bir eski kitaba bak
Oku!
Dağlara taşlara yazdığı yazı
Ustası nasıl oydu?

Döner değirmenimiz
Ününde kimimiz.

Saplandık Elif çok uzakta Ba
Başa gelmek bir şeyin
Düşmesi ayağa
Bu taşları yolumuza kim koydu?

Döner değirmenimiz
Ununda kimimiz.

Deli Dumrul bir kuru çay üstüne
Zorlu bir köprü kurdu
Ölümdür ölüm geçmeye
Her şey durdu.

Gene bir değirmeniz
Sonunda kimimiz.


Behçet Necatigil​

 

[kaptan-8]

Kuş Türküsü



Vurur gurbetteki kuş pencere pervazına
Şefkatli bir ekmek kırıntısı
İyi kalpli bir kız
Al git, al git, al git!

Sevgi mi, yankı mı, kıyıda gece
Kabarır yüreğimiz, ay bu ne ışık
Yalpalı su
Gel git, gel git, gel git!

Ağarsın isteriz karanlık
Geriler deniz, ay tutulur
Seslenir hasbahçe ayrıkotlarında
Var git, var git, var git!

Uzatır ellerine bir kamış kalem
Açar yüksük yüreğini gönül kuşu:
-Beni bana çiziktir, bana ban
Divit, divit, divit!


Behçet Necatigi

 

[kaptan-8]

Kuytu



Parkın kuytularında
Çekilip kabuğuna
Yatışsın gürültü
Bekler kaplumbağa
Al benden de o kadar.

Bir karınca kumda
Uzayan bir çölse bu
Ne toplar yaz boyu
Bil beni de o kadar.

Bakarsın bir yol gider
Senden çok uzaklara
Gör beni de o kadar.


Behçet Necatigil

 

[kaptan-8]

Küçük Zaman Sözlüğü



Akar altın olduğundan
Zaman dur!
Durmasın durduğunda
Zor olur.

Küçümser bulutları gökdelen
Sığınmış toprağa gecekondu
Hepsi kuyu
Zaman doldurulur.

Beklenir balıklar uzunca oltaya
Bakarsın başa vurur
Çekilmez, geçilmez bir dere
Köpürgen durulur.

Boşluklar, yokluklar bırakır
Sepetlere, sallara salarlar
Kapatırlar üstüne taşları
Her zaman hep bu mudur?


Behçet Necatigil

 

[kaptan-8]

Küskün Yolcunun Türküsü



Uzun yürümelerden
Sonra bitkin düşerek
Bu bir çocuk oyunu:
Ben seni çektim çekerek.

Şimdi hangi kitaplardan
Öğreneceksiniz onu,
Gelmiyorsa bazı şeyler
Çocukluktan geçerek.

Kasırgayı, doluyu
Yemiş de düşmüş gibi
Issız kaldırımlarda
Garip gece kelebeği
Düşe kalka sekerek.

Şimdi hangi yollardan
Siliniyor izleri
Çağ dışı bir çağrıyı
Sigara içer gibi
İçine çekerek.

Dünya böyle gidiyorsa
Elbet bir nedeni var
Ben sana küstüm küserek.


Behçet Necatigil

 

[kaptan-8]

Liman



Güçlü fırtınalarda direkleri kırılmış
Gemiler bize sığınır - bulduk sanırız.

Görmezler. Varsa yoksa uzaklar
Onarırız. Giderler, kalırız.

Sonra gecelerde. Bu son olsun, son
Gönderme - Engine yalvarırız.

Sonra büyür daha da
Korkunç yalnızlığımız



Behçet Necatigil​

 

[kaptan-8]

Lobut



Bir lobut sallıyor boşluğa kendini
Egzersiz.
Kırlarında kargaşanın
Yaban beygiri eyersiz.

Kıyım kum
Kıyımı kumsallıyorum
Yok deniz.

Kağıtlar, boş kağıtlar
İki yüzü temiz.


Behçet Necatigil​

 

[kaptan-8]

Maden



Bu maden bir maden
Kendimizden uzakta aranan bir maden
Ya neden olmadan bilinmek isteriz?

Kazdığımız toprakta açtığımız kuyular
Fışkırtmış petrolleri
Ya neden görmeden yoksulluk deriz?

Uyur sokak, uyur ev
Susturur gece makinaları
Ya neden durmadan gürültülerdeyiz?



Behçet Necatigil​

 

[kaptan-8]

Mat



Doğa döllere döllere
Sürer bizi.
Dölsüzler daha fena.
Yalnızlar büsbütün.

Elinde ip tepe tepe
Kullanır, çöker dağ.
Avuntu
Azıcık aş.

Bir bengisu açlığı
Düşürür faka,
Ark arka
Doğanın bakıp geçtiği.


Behçet Necatigil

 

[kaptan-8]

Meclis



Dertlenir bilmezlenir
Çare yalnızlıktadır.
Gider gelir neşeli
Gizli dalgınlıktadır.

Bu meclis bu sizinle bu cam
Düşünür düşerse bin parça
Hangi akıl neyi nasıl
Toplar - - yakınlardadır.


Behçet Necatigil​

 

[kaptan-8]

Mekik



Yaşamışlar, görmüşler, parlak görüntülerde
boy boy resimleri.
En lüks baskılarda kalın, ince betikler
ışıldar isimleri.

Akıp gelir ağaçlardan altın
da sürünür kokmuş diplerinde
bir sinsi koyu gölge
çamur dolu çukurların.

Biz ne gittik, ne gördük, yaşamak dendi de...
atıla fırlatıla bir sağa bir sola
bir bodrum tezgâhının batık ekseninde
dokunan nazlı kumaş, çol kumaş.

Üçüncü hamurların pürtüklü damarları
hangi kuşe?
Duyulur çıt ettiği ansızın
bir mekik sürülmüş yokuşa.

Toplar ilerde bir alay.
Açamadan bir gülü gönlünce
ve gider, suyu verip de gider
sinsi otlar, kızgın gök, has bahçe.


Behçet Necatigil

 

[kaptan-8]

Mezar Yolu



İnsan hiç olmazsa arada bir uğrar,
Böyle ihmalci değildin önceleri,
Biliyorsun, seninle avunuyorum,
Sana gidiyor yollar.
Akşamları parkta oturuyorum,
Haber soruyorum akasyalardan.

Ne kaldı şunun şurasında,
Ya on sene yaşarım, ya yirmi;
Mezara kadar taşımak sevgimi,
Bir teselli olacak.


Behçet Necatigil

 

[kaptan-8]

Müjdeciler



Saksağan akıllı hayvan,
Gaipten haber vermişti
Nuh'un gemisinde bir zaman.

Öter bahçedeki dalda:
Gözün aydın, gözün aydın!
Mektubum olduğunu yolda,
Ondan öğrenirim.

Postacı geldi gelecek,
Sen de mi istersin müjdeni,
Yavru örümcek?

Örümcek uğur demişler,
Bu söz atalardan kalma,
Ona da malum oldu haber,
Koşup geldi odama.

Güzel saksağan, hamarat örümcek,
Sağ olun elçilerim.


Behçet Necatigil

 

[kaptan-8]

Nerde Neden



Nerde neden kırılır
Bir üçüncü varsa önemsiz bir sözde
Birden kırılır

Neyi neden saklar
Arkasından konuşurlar bilir de
Kendinden saklar

Nerde neden ölür
Uzak mezarlar
Kendinde gömülüdür


Behçet Necatigil​

 

[kaptan-8]

Nice



Nerelerde kaldı
Özlem gecelerini
Aydınlattığından
Nice aşk mektupları
Karanlık korkusundan
Belki de yollanmadı.

Nice aşk mektupları
Yazıldı yollanmadı
Almadan okunduğundan
Yıllar sonra yanıtları
Geldi yollanmadan
Nice aşk mektupları.


Behçet Necatigil

 

[kaptan-8]

Nilüfer



Ben oraya koymuştum, almışlar
Arasına sıkışık saatlerin
Çıkarır bakardım kimseler yokken
Beni bana gösterecek aynamdı, almışlar

Kışken ilkyaz, sularımda açardı
Buzlu dağlar gerisine kaçıracak ne vardı?
Eski defterler de sararmış yaprak
Beni bana gösterecek anlamdı, almışlar

Bir ışıktı, yanardı yalnız gecelerde
Akşam çiçekler uykuya yattı
Sardı karşı kıyıları karanlık
Beni bana gösterecek lambamdı, almışlar


Behçet Necatigil​

 

[kaptan-8]

Okumak Hakkında



İnsanlar tanırım:
Hem gündüz, hem gecede
Rahat yüzüme hasret,
Böylesi benden öte.

İnsanlar tanırım:
Ne defter, ne kitap
Yaşar öylesine,
Bizimkisi bu hesap.


Behçet Necatigil

 

[kaptan-8]

Ortam



Tozkoparan fırtınası
Kaç koldan kıvrılır
Vurur camlara yukarı.

Yaprak, kağıt ve çöp
Aralık kapı
Çeker içeri sokakları.

Eski yapı, sarsılır evler
Dayan, geçer
Azgınlık zamanı.

Akşam nasıl dönecekler
Bekleye bekleye korkularda
Biz her gün bu çocukları.


Behçet Necatigil​

 

[kaptan-8]

Ölü Çizgi



Bir zehir
Birikir odalarda,
Almaz ki veresin rüzgâra
Rüzgâr deli değil.

Birden yayılır kanda
Kararır dört yan.
Bir çöküntü başlar yaşamanda
Her şeyin değersizleştiği an.

Deniz mi bu, geçilmez
Aşılmaz dağ mı?
Tam bana göre, uyuşuk
Miskinlik gibi var mı?

Nedir seni saran bu sis
Yok dünyalarda tat.
Kuvvetsiz
Böyle daha rahat.

Yaşamışım kaç para
Mezar taşları neci?
Deli gibi sarılsam da hayata
Kalacak nesi var ki?

Kitaplar seslenir, yüksekten, mağrur:
- Gel bize, kurtul, gel!
Almanızla bırakmanız bir olur,
Böyle daha güzel.

Sokaklar seslenir, akpak, temiz:
- Hadi gel, avunursun!
Bütün sokaklardan iğrenirsiniz,
Avunmak şöyle dursun.


Behçet Necatigil​