Almanya'da bir dost ziyaretinden dönüyorduk. Arabayı ben sürüyordum.
Yolun ilerisinde bir kaza olduğunu gördüm. Ne olmuş diye bakarken,
birden dört yol ağzında olduğumuzu fark ettim. Işık kırmızıya dönmüş
ve ben geçmiştim. Yapacak bir şey yoktu, olan olmuştu. Duramazdım,
yola
devam ettim. Gece yarısından sonraydı. Saat 2 gibiydi. Allah'tan,
çevrede polis falan da yoktu
Bu olayın üstünden bir hafta kadar geçmişti. Bir mektup aldım;
karakola çağırıyorlardı. Gittim. Beni bir odaya aldılar. "Bir konuda
bilginize başvuracağız. Size bir fotoğraf göstereceğiz. Bu araba
sizin şirkete ait. Geçen hafta, şu gün, saat 02:12'de şu kavşakta
kırmızı ışıkta geçerken kameraya yakalanmış. Bakın bakalım,
direksiyondaki kişiyi tanıyor musunuz?"
Fotoğrafa baktım, "Pek tanıyamadım bu kişiyi" dedim. Bunun üzerine
bir fotoğraf daha çıkardılar. Bu benim fotoğrafımdı. "Bu sizin
fotoğrafınız, bunu yabancılar şubesinden bulduk. Biz, otomobildeki
kişi ile bu fotoğraftaki kişinin aynı olduğunu düşünüyoruz? Ne
dersiniz?"
dediler.
"Cevap vermeden önce, isterseniz avukatınızla görüşünüz" diye de
eklediler. "ısterseniz size prosedürü anlatalım. Eğer bu arabayı
süren ben değilim derseniz, sizi mahkemeye vereceğiz. Mahkeme
uzmanlara başvuracak. Eğer resimdeki kişi olduğunuz ispat edilirse
para cezası alacaksınız. Bu ceza, eğer arabayı sürenin siz olduğunu
kabul
ederseniz vereceğiniz cezanın birkaç katı olacak. Bir de resmi
makamları oyalamaktan dolayı ayrı bir cezaya maruz kalacaksınız."
Düşündüm. Avukatıma soracak bir şey yoktu. "Verin, bir daha bakayım
fotoğrafa" dedim. Sonra da "Evet, bu arabadaki kişi benim" dedim.
Memnun oldular, "Doğru seçim yaptınız" dediler. Yüklü bir ceza
ödedim. Ama ehliyetime el koydular. "Ne zaman alırım ehliyetimi
geri?" diye sorduğumda "Bizden haber bekleyiniz" dediler.
Hastane faslı
Aradan bir hafta geçti. Bir hastaneden davet aldım. Beni göz
kliniğine çağırıyorlardı. Gittim. Sıkı bir göz muayenesinden geçtim.
Sonra beni bir grup doktorun karşısına çıkardılar. Her biri benim
raporu eline alıp, "Renk körü değilsiniz. Gözünüzün sağlam olduğunu
biliyor musunuz?
Ama kırmızı ışıkta geçmişsiniz" dediler. Artık bana ehliyetimi geri
verecekler diye düşündüm. Ama vermediler.
Aradan bir hafta, on gün geçti. Yine hastaneden bir davet aldım; bu
kez psikiyatri bölümünden. Verilen tarihte hastaneye gittim. Beni
bir
odaya aldılar. Odada dört doktor vardı. ılk doktor, "Raporunuza
bakıyorum. Gözleriniz sağlammış. Ama trafik ışıkları kırmızıya
döndükten tam 58 saniye sonra geçmişsiniz. Bunun yanlış olduğunu
biliyor musunuz?"
diye sordu. Ben de "Evet, yanlış bir davranış" dedim. Aynı şeyi,
diğer doktorlar da aynen tekrarladı. Ben de "Evet, yanlış bir
davranış"
diye aynı cevabı verdim. Artık bana ehliyetimi geri verecekler diye
düşündüm. Ama vermediler.
Trafik ışıklarını öğrenelim
Aradan bir hafta, on gün gibi bir süre geçti. Bir mektupla karakola
davet aldım. Gittim, sanırım artık ehliyetimi geri alacaktım. Ama
düşündüğüm gibi olmadı. "Sizi, trafiğe çıkaracağız" dediler. Bana
bir program verdiler. Bu, günde iki saatlik, dört günlük bir
programdı.
ılk gün gittim. "Arabaya binin. şehir içinde dolaşacağız" dediler.
Benimle birlikte üç kişi daha bindi arabaya. Hareket ettim. ılk
trafik ışıklarında durdum. Yanımdaki görevli "Buna, trafik ışığı
denir. Kırmızıda durulur. Sarı ışık, kırmızıya dönüşü gösteren
uyarıdır. Anladınız değil mi?" dedi. Ben de tekrarladım "Evet,
kırmızı da durulur.
Sarı ışık, kırmızıya dönüşü gösteren uyarıdır." Işık yeşile
döndüğünde kalktım. Görevli, "Yeşil ışıkta da kalkılır. Değil mi?"
dedi. Ben de tekrar ettim, "Evet, yeşil ışıkta kalkılır." Yolda bir
süre sonra kırmızıya dönen bir ışığa rastladık. Bu kez arkadaki
görevlilerden birisi, "Buna, trafik ışığı denir. Kırmızıda durulur.
Sarı ışık, kırmızıya dönüşü gösteren uyarıdır. Anladınız değil mi?"
dedi. Ben de tekrarladım, "Evet, kırmızı da durulur. Sarı ışık,
kırmızıya dönüşü gösteren uyarıdır." diye tekrar ettim. Bu sahneyi
iki saat süresince her ışıkta tekrarladık. O günden sonraki üç günde
de, yine arabama üç görevli bindi. Her ışıkta aynı sahne usanılmadan
tekrarlandı. Ama sonunda ben de ehliyetimi geri aldım.
Yukarıdaki yazilmis gercek olan öykü Almanya'da yaşayan bir arkadas aynen aktardi . basima gelmesede bunlar gercektir idyot testi denilen (aptal testi) uygulamadan aynen böyle asama asama geciriliyor..
"Sonuç ne oldu?" dedim. Çok ciddi biçimde cevap
verdi, "Ben artık kırmızıda hep duruyorum."
Yolun ilerisinde bir kaza olduğunu gördüm. Ne olmuş diye bakarken,
birden dört yol ağzında olduğumuzu fark ettim. Işık kırmızıya dönmüş
ve ben geçmiştim. Yapacak bir şey yoktu, olan olmuştu. Duramazdım,
yola
devam ettim. Gece yarısından sonraydı. Saat 2 gibiydi. Allah'tan,
çevrede polis falan da yoktu
Bu olayın üstünden bir hafta kadar geçmişti. Bir mektup aldım;
karakola çağırıyorlardı. Gittim. Beni bir odaya aldılar. "Bir konuda
bilginize başvuracağız. Size bir fotoğraf göstereceğiz. Bu araba
sizin şirkete ait. Geçen hafta, şu gün, saat 02:12'de şu kavşakta
kırmızı ışıkta geçerken kameraya yakalanmış. Bakın bakalım,
direksiyondaki kişiyi tanıyor musunuz?"
Fotoğrafa baktım, "Pek tanıyamadım bu kişiyi" dedim. Bunun üzerine
bir fotoğraf daha çıkardılar. Bu benim fotoğrafımdı. "Bu sizin
fotoğrafınız, bunu yabancılar şubesinden bulduk. Biz, otomobildeki
kişi ile bu fotoğraftaki kişinin aynı olduğunu düşünüyoruz? Ne
dersiniz?"
dediler.
"Cevap vermeden önce, isterseniz avukatınızla görüşünüz" diye de
eklediler. "ısterseniz size prosedürü anlatalım. Eğer bu arabayı
süren ben değilim derseniz, sizi mahkemeye vereceğiz. Mahkeme
uzmanlara başvuracak. Eğer resimdeki kişi olduğunuz ispat edilirse
para cezası alacaksınız. Bu ceza, eğer arabayı sürenin siz olduğunu
kabul
ederseniz vereceğiniz cezanın birkaç katı olacak. Bir de resmi
makamları oyalamaktan dolayı ayrı bir cezaya maruz kalacaksınız."
Düşündüm. Avukatıma soracak bir şey yoktu. "Verin, bir daha bakayım
fotoğrafa" dedim. Sonra da "Evet, bu arabadaki kişi benim" dedim.
Memnun oldular, "Doğru seçim yaptınız" dediler. Yüklü bir ceza
ödedim. Ama ehliyetime el koydular. "Ne zaman alırım ehliyetimi
geri?" diye sorduğumda "Bizden haber bekleyiniz" dediler.
Hastane faslı
Aradan bir hafta geçti. Bir hastaneden davet aldım. Beni göz
kliniğine çağırıyorlardı. Gittim. Sıkı bir göz muayenesinden geçtim.
Sonra beni bir grup doktorun karşısına çıkardılar. Her biri benim
raporu eline alıp, "Renk körü değilsiniz. Gözünüzün sağlam olduğunu
biliyor musunuz?
Ama kırmızı ışıkta geçmişsiniz" dediler. Artık bana ehliyetimi geri
verecekler diye düşündüm. Ama vermediler.
Aradan bir hafta, on gün geçti. Yine hastaneden bir davet aldım; bu
kez psikiyatri bölümünden. Verilen tarihte hastaneye gittim. Beni
bir
odaya aldılar. Odada dört doktor vardı. ılk doktor, "Raporunuza
bakıyorum. Gözleriniz sağlammış. Ama trafik ışıkları kırmızıya
döndükten tam 58 saniye sonra geçmişsiniz. Bunun yanlış olduğunu
biliyor musunuz?"
diye sordu. Ben de "Evet, yanlış bir davranış" dedim. Aynı şeyi,
diğer doktorlar da aynen tekrarladı. Ben de "Evet, yanlış bir
davranış"
diye aynı cevabı verdim. Artık bana ehliyetimi geri verecekler diye
düşündüm. Ama vermediler.
Trafik ışıklarını öğrenelim
Aradan bir hafta, on gün gibi bir süre geçti. Bir mektupla karakola
davet aldım. Gittim, sanırım artık ehliyetimi geri alacaktım. Ama
düşündüğüm gibi olmadı. "Sizi, trafiğe çıkaracağız" dediler. Bana
bir program verdiler. Bu, günde iki saatlik, dört günlük bir
programdı.
ılk gün gittim. "Arabaya binin. şehir içinde dolaşacağız" dediler.
Benimle birlikte üç kişi daha bindi arabaya. Hareket ettim. ılk
trafik ışıklarında durdum. Yanımdaki görevli "Buna, trafik ışığı
denir. Kırmızıda durulur. Sarı ışık, kırmızıya dönüşü gösteren
uyarıdır. Anladınız değil mi?" dedi. Ben de tekrarladım "Evet,
kırmızı da durulur.
Sarı ışık, kırmızıya dönüşü gösteren uyarıdır." Işık yeşile
döndüğünde kalktım. Görevli, "Yeşil ışıkta da kalkılır. Değil mi?"
dedi. Ben de tekrar ettim, "Evet, yeşil ışıkta kalkılır." Yolda bir
süre sonra kırmızıya dönen bir ışığa rastladık. Bu kez arkadaki
görevlilerden birisi, "Buna, trafik ışığı denir. Kırmızıda durulur.
Sarı ışık, kırmızıya dönüşü gösteren uyarıdır. Anladınız değil mi?"
dedi. Ben de tekrarladım, "Evet, kırmızı da durulur. Sarı ışık,
kırmızıya dönüşü gösteren uyarıdır." diye tekrar ettim. Bu sahneyi
iki saat süresince her ışıkta tekrarladık. O günden sonraki üç günde
de, yine arabama üç görevli bindi. Her ışıkta aynı sahne usanılmadan
tekrarlandı. Ama sonunda ben de ehliyetimi geri aldım.
Yukarıdaki yazilmis gercek olan öykü Almanya'da yaşayan bir arkadas aynen aktardi . basima gelmesede bunlar gercektir idyot testi denilen (aptal testi) uygulamadan aynen böyle asama asama geciriliyor..
"Sonuç ne oldu?" dedim. Çok ciddi biçimde cevap
verdi, "Ben artık kırmızıda hep duruyorum."
