özür dilerim!....bütün hatalarım ve geçmişteki anlayış kıtlığım için.......hiç tartışmadan ve içimizde bir başka suçlu aramadan hataların kendimde olduğunu peşinen kabul ettiğimi söylemek istiyorum....
bütün yapılamaması gerekenler tamamiyle benim hatalarım olsalar bile onları kabullenirim.....
düşünüyorumda bazen herkesin ürktüğü ıstıraplarla yaslarla yakalamaya çalıştıkları geriye bir daha dönüşü yokmuş gibi gözüken hatalar bir türlü uyum sağlayamadımız gerçeklerde hayattan birer parça.............uyum sağlayamamış olsak bile,sık sık başvurduğumuz,istemediğimiz halde o sevmediğimiz tavırları takındığımız zamanlar çok olmuştur hayatımızda......
bir ilaç,bazen bir susamışlık gibi gelir insanın karşısındakine tepki duyması.....
bazen,dozunu iyi ayarlayamazsınız ,nazınız cilveniz va bazen şakanız bile dönülmez münakaşalara açar yollarını...sonuda haksız çıkışlarınızın savunucusu olur çıkarsınız.....işte bu benim......
kavgalar inatlaşmalar ,sitemler nazla usandırması insanın sevdiklerini....hatta sebepsiz yere tavır alması yırtınırcasına bağırması insanın karşısındakine.....bazen,kendi dünyasına çekmek için verilen çırpınışlar.....tahlilini yapamadan ,sorgulayamadan,karşısındakini çağırdığı dünyayı bilemeden.....sanki bir boşalış bir rahatlama metodu bu yanlışlıklar...
farkına bile varamadığımız çok şey var hala. insan bence önemsemediği biriyle münakaşa etmeye zamanını harcamazmış aslında.....
biz yıllardır birbirimizden koparamadığımız gibi,en ağır ve en mukaddes yükler olarak taşıdık bu günlere sevgimizi, hasretimizi ,aşkımızı ve kinimizi bile....
bütün iyi şeylerin yanı sıra bunları bile unuttuk.....bence o geçimsiz geçen günler ,ayrı ve ilgisiz geçen zamanlardan çok daha değerlilermiş meyer....yıllar en değerli parçaları koparıp gitti müştereklerimizden.....
hiç işe yaramamışken bunca husumeti kötülüğü ve kini mezarın o dar kasvetli kapısından içeriye nasıl sığdıracağımızı söylermisin bana?..........
hatalar bende aydım ama çok geç.................
(ahmet günbay yıldız'ın sevdalar sözde kaldı romanından)
bütün yapılamaması gerekenler tamamiyle benim hatalarım olsalar bile onları kabullenirim.....
düşünüyorumda bazen herkesin ürktüğü ıstıraplarla yaslarla yakalamaya çalıştıkları geriye bir daha dönüşü yokmuş gibi gözüken hatalar bir türlü uyum sağlayamadımız gerçeklerde hayattan birer parça.............uyum sağlayamamış olsak bile,sık sık başvurduğumuz,istemediğimiz halde o sevmediğimiz tavırları takındığımız zamanlar çok olmuştur hayatımızda......
bir ilaç,bazen bir susamışlık gibi gelir insanın karşısındakine tepki duyması.....
bazen,dozunu iyi ayarlayamazsınız ,nazınız cilveniz va bazen şakanız bile dönülmez münakaşalara açar yollarını...sonuda haksız çıkışlarınızın savunucusu olur çıkarsınız.....işte bu benim......
kavgalar inatlaşmalar ,sitemler nazla usandırması insanın sevdiklerini....hatta sebepsiz yere tavır alması yırtınırcasına bağırması insanın karşısındakine.....bazen,kendi dünyasına çekmek için verilen çırpınışlar.....tahlilini yapamadan ,sorgulayamadan,karşısındakini çağırdığı dünyayı bilemeden.....sanki bir boşalış bir rahatlama metodu bu yanlışlıklar...
farkına bile varamadığımız çok şey var hala. insan bence önemsemediği biriyle münakaşa etmeye zamanını harcamazmış aslında.....
biz yıllardır birbirimizden koparamadığımız gibi,en ağır ve en mukaddes yükler olarak taşıdık bu günlere sevgimizi, hasretimizi ,aşkımızı ve kinimizi bile....
bütün iyi şeylerin yanı sıra bunları bile unuttuk.....bence o geçimsiz geçen günler ,ayrı ve ilgisiz geçen zamanlardan çok daha değerlilermiş meyer....yıllar en değerli parçaları koparıp gitti müştereklerimizden.....
hiç işe yaramamışken bunca husumeti kötülüğü ve kini mezarın o dar kasvetli kapısından içeriye nasıl sığdıracağımızı söylermisin bana?..........
hatalar bende aydım ama çok geç.................
(ahmet günbay yıldız'ın sevdalar sözde kaldı romanından)
