Davanın açılmasını değil ama iddianamenin içeriğini okuyunca öyle
demiştim; 'bu bir şaka olmalı' şeklinde ifade etmiştim ilk tepkimi. İlhan
Selçuk da 'Yaptığım şakaları bana sordular.' şeklinde konuşuyor.
Artık nasıl bir şaka ise! Ertuğrul Özkök de, Selçuk'un evinin resmine
dakikalarca bakıp, 'Tipik mütevazı bir aydın evi' dedikten sonra yapmış
şakayı: 'Ergenekon darbesi bu evde mi planlanmış...'
Şaka işte, gelince yapıyorsun... Örneğin askeriye cephaneliğinden
bombaların çalınması da, bu bombaların Danıştay'a saldıran teröristlerin
eline geçmesi de kocaman bir şaka. Aklıma geldi; acaba Ümraniye'deki ev
de mütevazı ve tipik bir Türk aydını evi mi? Pencereleri folyo kaplanmış
evlerin ne tür bir şaka mahsulü olduğunu ben bilmiyorum inanın!
İşbu şaka girişimleri ki ülkeyi germiş... Misal Abdullah Gül'ün cumhurbaşkanı
olma isteğini de şaka olarak değerlendirmiş olmalılar ki, atmadık takla
bırakmadılar, baktılar ki halk destekliyor, bu kez, 'yap bir şövalyelik'
şakasına sığındılar. Ama 'şakasevmez' bu millet ona da prim vermeyince,
hukuk şakası başladı. Onların şakası da sertleşti tabii...
Bu gerilimli şaka oyununu abarttılar tabii... Her türlü şaklabanlığı bu şaka
kontejanından yaptılar. Bilmem hangi şehirde psikopatın biri asitle 'şakalar'
yaptı insanlara, 'onun şeriatçı fanatik' olduğu şakasını yaptılar misal.
Başörtüsü konusu en sevdikleri şakalardan biridir misal... Kur'an'dan böyle
bir şeyin olmadığı şakasına sarıldılar. Bu arada bir yerlerde birileri krokilerle
daha büyük şakalar hazırlıyordu. Malum; daha önce Nokta Dergisi bu
şakaları yakaladığından dolayı hakkında dava açılıp, kapanmıştı. Ama
şakasever mahfiller bir türlü şakalarından vazgeçmediler... Şemdinli
şakasından iyi sıyırdılar, şimdi kapatma şakası ve Ergenekon şakası var
sırada...
Başka biri, 'yolda giderken başına her şey gelebilir' şakasını yapıyordu kim
bilir nerede? Telefonla ilgili olsa gerek, bu şakanın sonunda fişini çekip
rahat bir uyku çektiğini söylüyordu. Önce şaka, sonra uyku durumu...
Şakacı Andıççılar yaklaşık on yıl önce de benzer şakalar yapmışlardı
aslında. Önlerine yapılan servisler ile 'hainleri tanıyalım' diye meslektaşlarını
ipe çekme şakasından dolayı bırakınız pişmanlık duymayı, ilk fırsatta aynı
şakalı sürecin aktif oyuncusu olmayı bir görev biliyorlar.
Mesela halkın dini ve imanı, inancıyla ilgili şaka yapmayı çok severler.
Kurban kesmek ile ilgili şakalarını yıllar önceden biliyoruz, bayram ile haccın
aynı döneme geldiği büyük şakasını da onlar yapmışlardı yine. Şimdi de
'kandil filan yok' şakasını yapıyorlar. Ne, niye bir yerlerine batıyor
anlaşılmaz. Kandil'le, mumla uzaktan yakından ilgisi olmayan, hayatları
boyunca bir kez Yaratıcı'ya samimi bir şekilde dert yanmayı 'en kötü şaka'
olarak görenler şimdi de 'Kandil büyük yalan' şakasına sarılıyorlar. Eh
madem Kandil Dağı şakalarına güçleri yetmedi, hiç olmazsa bir kandile onlar
çıkarma yapsın...
Şaka anlayışlarımız örtüşmese de (ki modern dünyanın tamamıyla
örtüşmüyor. BKZ: Avrupalıların kapatma davasını öğrendikleri an 'bu bir
şaka olmalı' demeleri gibi) onlara demokrasi şakası yapmalıyız. Bu millet,
bu devlet, bu iktidar, bu dünya yapmalı. Ömürlerini cunta şakalarına
hasredenlerin şakaları sobelenmeli. Bu gidişle sobeleneceği de kesin. Bu
nedenle işi şakaya vuruyorlar zaten!
Meclis'in en doğal hakkı olan, demokratik yolla yaptığı değişikliği 'kaos'
şeklinde şakaladıktan sonra, bu tüyoyu alan çakalların üniversitelerde
yaptıkları şakaları hep beraber gördük. Sonra utanmadan, 'bakın demiştik'
şakasını yaptılar.
Şimdi ise, 'baba beni başkan yap' okuma fişinin gereğini yerine getirenler
ortalığa çıkıp, 'gerilim şakası' yapıyorlar. Şunu bilmeliler: Belki bu şakalarının
da üstü örtülür ama eninde sonunda bu ülke modern dünya ile
bütünleşecek ve bağırsaklarındaki tüm pislikleri boşaltacaktır.
Bu kadar şaka arasında şunu söylemek yanlış olmasa gerek; bu ülke bir
şakadan ibaretmiş!!!
M. Nedim Hazar ZAMAN, 29 Mart 2008, Cumartesi
demiştim; 'bu bir şaka olmalı' şeklinde ifade etmiştim ilk tepkimi. İlhan
Selçuk da 'Yaptığım şakaları bana sordular.' şeklinde konuşuyor.
Artık nasıl bir şaka ise! Ertuğrul Özkök de, Selçuk'un evinin resmine
dakikalarca bakıp, 'Tipik mütevazı bir aydın evi' dedikten sonra yapmış
şakayı: 'Ergenekon darbesi bu evde mi planlanmış...'
Şaka işte, gelince yapıyorsun... Örneğin askeriye cephaneliğinden
bombaların çalınması da, bu bombaların Danıştay'a saldıran teröristlerin
eline geçmesi de kocaman bir şaka. Aklıma geldi; acaba Ümraniye'deki ev
de mütevazı ve tipik bir Türk aydını evi mi? Pencereleri folyo kaplanmış
evlerin ne tür bir şaka mahsulü olduğunu ben bilmiyorum inanın!
İşbu şaka girişimleri ki ülkeyi germiş... Misal Abdullah Gül'ün cumhurbaşkanı
olma isteğini de şaka olarak değerlendirmiş olmalılar ki, atmadık takla
bırakmadılar, baktılar ki halk destekliyor, bu kez, 'yap bir şövalyelik'
şakasına sığındılar. Ama 'şakasevmez' bu millet ona da prim vermeyince,
hukuk şakası başladı. Onların şakası da sertleşti tabii...
Bu gerilimli şaka oyununu abarttılar tabii... Her türlü şaklabanlığı bu şaka
kontejanından yaptılar. Bilmem hangi şehirde psikopatın biri asitle 'şakalar'
yaptı insanlara, 'onun şeriatçı fanatik' olduğu şakasını yaptılar misal.
Başörtüsü konusu en sevdikleri şakalardan biridir misal... Kur'an'dan böyle
bir şeyin olmadığı şakasına sarıldılar. Bu arada bir yerlerde birileri krokilerle
daha büyük şakalar hazırlıyordu. Malum; daha önce Nokta Dergisi bu
şakaları yakaladığından dolayı hakkında dava açılıp, kapanmıştı. Ama
şakasever mahfiller bir türlü şakalarından vazgeçmediler... Şemdinli
şakasından iyi sıyırdılar, şimdi kapatma şakası ve Ergenekon şakası var
sırada...
Başka biri, 'yolda giderken başına her şey gelebilir' şakasını yapıyordu kim
bilir nerede? Telefonla ilgili olsa gerek, bu şakanın sonunda fişini çekip
rahat bir uyku çektiğini söylüyordu. Önce şaka, sonra uyku durumu...
Şakacı Andıççılar yaklaşık on yıl önce de benzer şakalar yapmışlardı
aslında. Önlerine yapılan servisler ile 'hainleri tanıyalım' diye meslektaşlarını
ipe çekme şakasından dolayı bırakınız pişmanlık duymayı, ilk fırsatta aynı
şakalı sürecin aktif oyuncusu olmayı bir görev biliyorlar.
Mesela halkın dini ve imanı, inancıyla ilgili şaka yapmayı çok severler.
Kurban kesmek ile ilgili şakalarını yıllar önceden biliyoruz, bayram ile haccın
aynı döneme geldiği büyük şakasını da onlar yapmışlardı yine. Şimdi de
'kandil filan yok' şakasını yapıyorlar. Ne, niye bir yerlerine batıyor
anlaşılmaz. Kandil'le, mumla uzaktan yakından ilgisi olmayan, hayatları
boyunca bir kez Yaratıcı'ya samimi bir şekilde dert yanmayı 'en kötü şaka'
olarak görenler şimdi de 'Kandil büyük yalan' şakasına sarılıyorlar. Eh
madem Kandil Dağı şakalarına güçleri yetmedi, hiç olmazsa bir kandile onlar
çıkarma yapsın...
Şaka anlayışlarımız örtüşmese de (ki modern dünyanın tamamıyla
örtüşmüyor. BKZ: Avrupalıların kapatma davasını öğrendikleri an 'bu bir
şaka olmalı' demeleri gibi) onlara demokrasi şakası yapmalıyız. Bu millet,
bu devlet, bu iktidar, bu dünya yapmalı. Ömürlerini cunta şakalarına
hasredenlerin şakaları sobelenmeli. Bu gidişle sobeleneceği de kesin. Bu
nedenle işi şakaya vuruyorlar zaten!
Meclis'in en doğal hakkı olan, demokratik yolla yaptığı değişikliği 'kaos'
şeklinde şakaladıktan sonra, bu tüyoyu alan çakalların üniversitelerde
yaptıkları şakaları hep beraber gördük. Sonra utanmadan, 'bakın demiştik'
şakasını yaptılar.
Şimdi ise, 'baba beni başkan yap' okuma fişinin gereğini yerine getirenler
ortalığa çıkıp, 'gerilim şakası' yapıyorlar. Şunu bilmeliler: Belki bu şakalarının
da üstü örtülür ama eninde sonunda bu ülke modern dünya ile
bütünleşecek ve bağırsaklarındaki tüm pislikleri boşaltacaktır.
Bu kadar şaka arasında şunu söylemek yanlış olmasa gerek; bu ülke bir
şakadan ibaretmiş!!!
M. Nedim Hazar ZAMAN, 29 Mart 2008, Cumartesi
