İçimde başka biri var sanki.
Yemek yemiyor, uyumuyor, konuşmuyor, herkesten herşeyden nefret ediyor.
Uzun süredir benimle birlikte ama alışamıyorum varlığına.
Ondan kurtulmak istiyorum.
Beni ve tüm sevdiklerimi mutsuz ediyor.
İçimdeki ben’e dönüştükçe acı oluyor ruhumun güzel yanları.
Soru soruyor insanlar bana ama cevaplarını bilmiyorum.
Bilmiyorum dedikçe daha da büyüyor içimdeki kara delik.
Bilmediğim bir hayatı yaşıyorum.
Herkesi ve herşeyimi kaybediyorum.
Kendimi kaybediyorum.
Ölmek istiyorum, geride bırakacağım yaşlı gözleri düşünüyorum vazgeçiyorum ama biliyorum ki asıl benim yaşıyor olmam üzüntü. Bencillik yapma diyorum kendime, onu sen yarattın ve bu cezaya ömrünce katlanacaksın, ömrünün bittiği güne karar verme gibi bir lüksün de yok.
Sorular, cevaplar, ayrılıklar, acılar ve büyük bir yıkım.. Ben bunlardan ibaretim artık.
Bana kimsenin yardım etmesine izin vermiyorum, kendime de yardım etme gibi bir isteğim yok... İçimde bana ya da hayata dair hiçbir şey yok.
‘’Yok’’ bu günlerde en çok aklımdan geçen kelime.
Aşk yok artık hayatımda.
İçimde huzur, mutluluk, güven, sevgi yok.
Geriye yok olmuş bir ben kaldı...
Ben...anlamı ve amacı olmayan bir ben.
Ne yapacağım kendimi? Herşeyi bırakıp kaçarken evet evet kaçarken , yapmaya çalıştığım buydu, kendimi mecburen yanıma almak zorunda kaldım. Asıl onu ne yapacağım?
Off sorular aklımı delirten sorular!
Sıkıldım çok.. Herşeyden.. En çok kendimden.
Yemek yemiyor, uyumuyor, konuşmuyor, herkesten herşeyden nefret ediyor.
Uzun süredir benimle birlikte ama alışamıyorum varlığına.
Ondan kurtulmak istiyorum.
Beni ve tüm sevdiklerimi mutsuz ediyor.
İçimdeki ben’e dönüştükçe acı oluyor ruhumun güzel yanları.
Soru soruyor insanlar bana ama cevaplarını bilmiyorum.
Bilmiyorum dedikçe daha da büyüyor içimdeki kara delik.
Bilmediğim bir hayatı yaşıyorum.
Herkesi ve herşeyimi kaybediyorum.
Kendimi kaybediyorum.
Ölmek istiyorum, geride bırakacağım yaşlı gözleri düşünüyorum vazgeçiyorum ama biliyorum ki asıl benim yaşıyor olmam üzüntü. Bencillik yapma diyorum kendime, onu sen yarattın ve bu cezaya ömrünce katlanacaksın, ömrünün bittiği güne karar verme gibi bir lüksün de yok.
Sorular, cevaplar, ayrılıklar, acılar ve büyük bir yıkım.. Ben bunlardan ibaretim artık.
Bana kimsenin yardım etmesine izin vermiyorum, kendime de yardım etme gibi bir isteğim yok... İçimde bana ya da hayata dair hiçbir şey yok.
‘’Yok’’ bu günlerde en çok aklımdan geçen kelime.
Aşk yok artık hayatımda.
İçimde huzur, mutluluk, güven, sevgi yok.
Geriye yok olmuş bir ben kaldı...
Ben...anlamı ve amacı olmayan bir ben.
Ne yapacağım kendimi? Herşeyi bırakıp kaçarken evet evet kaçarken , yapmaya çalıştığım buydu, kendimi mecburen yanıma almak zorunda kaldım. Asıl onu ne yapacağım?
Off sorular aklımı delirten sorular!
Sıkıldım çok.. Herşeyden.. En çok kendimden.
