işte yine o uykusuz sabahlardan birisindeyim.günlerim hep aynı odada aynı yerde aynı insanlar arasında aynı yolda ve hep aynı şamata ile geçerken ben bazen bir düşünce içerisinde kendimi yalnızlığa bırakıyorum.
çok basit düşüncelerimin olması ile birlikte kendimi içerisinden çıkamayacağım kadar kafamı karıştıran ve her defasında çözemeden ayrıldığım düşünceleriminde olduğunu ve bunlarında beni rahatsız ettiğini söylemeden geçemeyeceğim.her ne kadar bu düşünceler beni rahatsız etsede onların arasından yalnızlığı hissetmek beni son derece mutlu ediyor.ama neden bunları düşünürken uygunsuz bir zamanda kendime geliyorum......bekli bu annemin beynimi yumruklayan sesidir.belki arabanın ani fren yapışı beklide arkadaşımın beni gıcık bir şekilde dürtükleyişidir......düşünüyorumda acaba kalabalığın içerisinden ayrılıp saatlerce düşüncelerimden ayrılamadığım bir yerde yaşama şansım olabilirmi?...
işte bu hayallere kafamı takmışken yorgun bakışlarımın uzaklarda kaybolduğunu ve hudutsuz düşünce yellerinin yalnızlığı yüzüme doğru savurduğunu hissediyorum....
sevda...
çok basit düşüncelerimin olması ile birlikte kendimi içerisinden çıkamayacağım kadar kafamı karıştıran ve her defasında çözemeden ayrıldığım düşünceleriminde olduğunu ve bunlarında beni rahatsız ettiğini söylemeden geçemeyeceğim.her ne kadar bu düşünceler beni rahatsız etsede onların arasından yalnızlığı hissetmek beni son derece mutlu ediyor.ama neden bunları düşünürken uygunsuz bir zamanda kendime geliyorum......bekli bu annemin beynimi yumruklayan sesidir.belki arabanın ani fren yapışı beklide arkadaşımın beni gıcık bir şekilde dürtükleyişidir......düşünüyorumda acaba kalabalığın içerisinden ayrılıp saatlerce düşüncelerimden ayrılamadığım bir yerde yaşama şansım olabilirmi?...
işte bu hayallere kafamı takmışken yorgun bakışlarımın uzaklarda kaybolduğunu ve hudutsuz düşünce yellerinin yalnızlığı yüzüme doğru savurduğunu hissediyorum....
sevda...
