Dar Ağacinda 3 Fidan!!!

[marzubalı]

Deniz Gezmiş
Yusuf Aslan
Hüseyin İnan

Darağacında üç fidan 6 mayıs 1972 sabahı Türkiyenin tam bağımsızlığı uğrunda ölüme gittiler.
Öyle bir can vardır ki , bir can, bir duygunun simgesi olur. Bütünleşir o duyguyla.. anlamı derinleşir..
ölümle ikiye bölünmek istenen şeydir bu.. kimisi yaşatmanın saflarında kenetlenir, kimisi öldürmek için pusya yatar; en karanlık yollarını arar can almanın..
Halkın umudu bir nehre benzer ve o nehri besleyen sular vardır...
06 Mayıs 1972.., Ve Deniz Ve Hüseyin Ve Yusuf..

İşte ölüm arayıcılar, bu nehrin önü kesilsin isterler; önü kesilen nehir derinleşir, taşar ; kurusun isterler bu nehi, sularını göz bağında bulandırırlar, fakat bakarlar ki dağ su olur, göz yaşı irileşir, dağlaşır, nehre doğru yuvarlanır... dağ diplerinde ve dağ diplerini omuzlaya omuzlaya köpürür giderr o nehir..
nice isimsiz yiğitler düşmüştür bu dövüşte..ne var ki çoğalan acının da bir taşma anı vardır.. Canlanır.. kimisi onun soluğu kesilsin ister, kimisi daha gür yaşasın diye canını canına , sesini sesine katar.. işte o an umudun hesap anıdır..
inançları uğruna ölümün eşiğinde bükülmeden duranları, varolalı beri tanır dünyamız.. çünkü bazı ölüler dünyanındır..
Unuttuk mu sandın DENİZ, unuttukmu sandın HÜSEYİN, unuttuk mu sandın YUSUf..
ben unutmadım.. ne sizi unuttum ne bu uğurda ölenleri...
ölüme giderken haykırdığınız gibi haykırıyorum : YAŞASIN TAM BAĞIMSIZ TÜRKİYE, KAHROLSUN EMPERYALİZM

 

[marzubalı]

En uzun koşuysa elbet
Türkiye'de de devrim,
O, onun en güzel yüz metresini koştu
En sekmez lüverin namlusundan fırlayarak...
En hızlısıydı hepimizin,
En önce göğüsledi ipi... Acıyorsam sana anam avradım olsun,
Ama aşk olsun sana çocuk, aşk olsun..!