F
fiesta73
Guest
Muhterem Müslümanlar!
Yüce Allah’ın bizlere büyük bir nimeti ve ihsanı olan çocuklarımızı, hayatımızın süsü[1], gözümüzün nuru[2] olarak görürüz. Ancak bu, son derece değerli olan yavrularımız için yeterli değildir. Onları iyi eğitip güzel terbiye etmek gibi yerine getirmemiz gereken önemli sorumluluklar bulunmaktadır. Allah, bizi bunlardan sorguya çekecektir. Bu sorumlulukları yerine getirmek, bizim için ebedî mükafat sebebidir. Cenab-ı Hak, bu konuda şöyle buyurmaktadır: “Çocuklarınızın ve mallarınızın, sizin için bir imtihan olduğunu ve büyük mükafatın, kesinlikle Allah katında bulunduğunu bilin.”[3]
Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) de, çocuklarımıza karşı görevlerimizi şöyle vurgulamaktadır: “Hepiniz yöneticisiniz ve yönetiminiz altında bulunanlardan sorumlusunuz.”[4] “Çocuklarınıza güzel davranıp iyilikte ve ikramda bulununuz. Onları en güzel şekilde terbiye ediniz.”[5]
Aziz Mü’minler!
Özellikle çocuklarımıza karşı birinci derecede sorumluluğumuz, onları Allah’ın rızasına uygun bir edep içerisinde eğitip yetiştirmektir. Çocuk, güzel terbiyeyi ilk önce aile ocağından alır. Ailede sergilenen bütün tavırları, bir fotoğraf makinesi gibi kaydeder ve büyüyünce de bunları hayatına yansıtır. Eğer aile içerisinde sevgi ve hoşgörüye dayanan tavırlar sergilenir ise, çocuklar da, bu terbiyesi ile toplumla uyum sağlarlar. Suç işleyen çocukların, genellikle sağlıklı bir aile ve çevre ortamında yetişmedikleri yapılan araştırmalar sonucu, ortaya çıkan bir gerçektir.[6] Bu sebeple aile içi eğitimin yanı sıra, çocuklarımızın çevre ile ilgili ilişkilerini de takip etmeliyiz. Alkol, uyuşturucu, müstehcen yayınlar gibi milli, dini ve ahlâkî değerlerimize ters düşen zararlı alışkanlık ve akımlardan onları korumalıyız. Aksi takdirde çocuklarımız, göz göre göre suç batağına itilmiş olur. Yüce Rabbimiz, çocuklarımızla ilgilenmemiz hususunda şöyle buyurmaktadır: “Ey Müminler! Kendinizi ve ailenizi yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. Onun başında acımasız, güçlü, Allah’ın kendilerine verdiği emirlere karşı gelmeyen ve emredildiklerini yapan melekler vardır. ”[7]
Bu ayetle ilgili olarak Hz. Ömer (r.a.), Sevgili Peygamberimize: “ Yâ Rasulallah! Kendimizi ateşten koruruz. Ancak çocuklarımızı nasıl koruyabiliriz?” Diye sordu. Allah Rasûlu (s.a.s.) şöyle buyurdu: “Allah‘ın sizi nehyettiği şeylerden onları sakındırır ve Allah’ın size emretiği şeyleri onlara emrederseniz ve bu şekilde onları korumuş olursunuz” [8]
Değerli Mü’minler!
Yetim, sadece ana-babası ölmüş olan değil, kendisiyle ilgilenilmeyen, eğitimi ihmal edilen çocuk da öyledir. Bu nedenle geleceğimizin teminatı olan yavrularımızla yeterince ilgilenelim. Onları, Yüce Rabbimizin emirleri doğrultusunda milli, dini ve ahlâkî değerler çerçevesinde iyice yetiştirelim. Onların geleceklerini tehlikeye sokacak zararlı işlerden koruyalım. Efendimiz’in, “Bir baba evladına iyi bir terbiyeden daha güzel bir miras bırakamaz”[9] anlamındaki Hadis-i Şerifini, hiç unutmayalım.
[1] Kehf, 18/46.
[2] Furkan, 25/4.
[3] Enfâl, 8/28.
[4] Riyazu’s-Salihin, s. 281 H. No: 657.
[5] İbn Mâce, Edep 368, C. II/1211
[6] Atalay,Yörükoğlu,Çocuk Ruh Sağlığı,s.297
[7] Tahrim, 67/6
[8] Elmalılı, Hak Dini Kurân Dili, VII/5122
[9] Tirmizi, Birr H.No: l953, C. IV/338
