Deneyimli hoca, bu söyleşide Egemen’in 25 silaha sahip bir av tutkunu olduğu, Trabzon’daki trafik problemlerini, ezan seslerine alışmakta güçlük çektiğini ve Trabzon’da 1 sezonu tamamlamanın büyük başarı kabul edildiğini söylemişti. Ancak hayli kapsamlı röportajda basına yansımayan, satır aralarında kalan ama yönetimin de sabrını taşıran noktalar vardı. Kulübün bu röportajı isteyip tercüme ettirdikten sonra da Belçikalı’ya bakışının tamamen değiştiği öğrenildi. Hugo Broos’un ilk kez duyacağınız Trabzon analizlerini FANATİK yayınlıyor...
Ne zaman av mağazasının önünden geçsem aklıma Egemen geliyor. Çünkü 25 silahı var. Ve bunların birkaçı her zaman arabasının arkasında oluyor!
Beni tanımasalar da herkes selam veriyor. Araba yıkamacılarda öncelik hep benim oluyor, ilk benim arabam yıkanıyor.
Kulüp doktoru ve halkla ilişkiler sorumlusu biraz İngilizce biliyor. Fizyoterapistin ise biraz Almancası var. Tercümanım olmadan burası facia olurdu. Yardımcı antrenörüm bile İngilizce anlamıyor. Bir gün, “Why?” (İngilizce: Neden?) dedim, bana “Yes, yes” (İngilizce: Evet) diye yanıt verdi!
Tercümanımdan her toplantıda söylediklerimi kelimesi kelimesine çevirmesini istiyorum. Çünkü burada beyazı siyah yapabiliyorlar. İlk geldiğimde yapılan, ‘Birşey söylersen 5 şahidin olsun’ uyarısını şimdi daha iyi anlıyorum.
Yemek burada sıradan bir olay. Yemekte içki içmek istediğim birçok yerde ‘No’ yanıtını alıyorum. Neyse ki yemek keyfi yapabilecek 1-2 restoran bulduk. Market alışverişlerinde kasaya bira ve şaraplarla gittiğimde herkes bana garip garip bakıyor.
Hollanda kampında bir gün tüm teknik kadro olarak bira içiyorduk. Birden malzemeci geldi, benim Jacky’nin (kaleci antrenörü) dışındakilerin biralarını topladı. Hemen ardından başkan geldi, 3 buzlu viskisini söyledi, sohbet ettik. Başkan gitti, biralar geri geldi. Sonra başkana saygıdan ötürü yanında bira içemeyeceklerini öğrendim.
