Ateist

[seyfi]

Temel ateistmis. Birgün ormanda gezerken etrafina bakinmis ve "Hersey ne kadar tesadüf eseri olusmus" diye düsünürken birden arkasindan gelen sesle irkilmis.
Arkasina dönüp baktiginda büyük bir ayinin kendisine hizla yaklasmakta oldugunu görmüs.
Temel kosmus ayi kovalamis. En sonunda Temel bir agaç kütügüne takilarak yere düsmüs.
Ayida Temel'in üstüne atlamis. Tam pençesini Temel'e vuracakken Temel haykirmis :
-"Taaaanriiiiimmm!"
Bir anda hersey durmus. Dünya dönmemis, ayi donup kalmis, dere akmaz olmus.
Temel aptallasmis bir sekilde ne oldugunu anlamaya çalisirken gökten bir isik hüzmesi Temel'e dogru yaklasmis ve isiktan bir gelmis:
-"Bugüne kadar beni hep inkar ettin. simdi sikisinca beni çagirip yardim istiyorsun. simdi söyle bana bugüne kadar beni inkar edene ben simdi nasil yardim edeyim."
Temel iyice aptallasmis bir sekilde:
-"Tamam seni bugüne kadar hep inkar ettim. simdi de senden yardim istemem anlamsiz. Ama en azindan su ayiyi imana getirebilirsin" demis.
Ses "Peki" dedikten sonra isik hüzmesi kaybolmus.
Hersey normale dönmüs. Dünya dönmeye baslamis, dere akmis, ayi da elini indirmis.
Temel tam "yirritik" diye düsünürken ayi iki elinide havaya kaldirarak ve söyle demis:
-"Ey Allah'im senin rizkinla orucumu açiyorum. Hamdolsun verdigin nimetlere. Amin"