Aşk hiç bitmezmiş meğerse

[y@sin]

demiştim...
söylemiştim vazgeçemem demiştim.
ama oldu işte.
kaçış planımı yaptım kalbinden ...​

üzgünüm ama bittim ben...
yuvaya artık dönemem

beni bekleyen biri olsa bile

artık seni sevemem...​

Üzgünüm bütün olanlar için. Ama olmak zorundaydı hepsi. Birşey yapamam senin için. Hayatımda kimsenin hayallerinde yer almamıştım

belkide seninde olmamalıydım ama bunu çok geç anladım...​

Üzgünüm

dilimden çıkması zor en acı sözler için. Seni kırdığım

bütün olanlar için. Ama böyle olmak zorundaydı herşey. Aşkın hapsinden böyle kaçmalıydım. Kalbimi zor da olsa taşlaştırıp hehemn kaçmalıydım. Korkmadan

hissetmeden

seni son bir kez de olsa görmeden gitmeliydim. Çünkü son görüşler daha da çok zorlaştırı vedaları. N e de olsa mutlu olmak için

sevmek için

bilmemek

işitmemek

hissetmemek gerek diyen sen değil miydin ?....​

Üzgünüm kaybolan yıllar için. Telafisi yok belki ama her yılın

her dakikası her saniyesi sendin!
İşte o yüzden böyle oldu ya herşey. Seni kırmamak için

o güzel kalbini

hayallerini mahvetmemek için

yüreğini fırtına sonrası talan olmuş bir şehire çevirmemek için gitmeliydim ve BİTMELİYDİ herşey...​

Neden bu kadar zor oldu kaçmak senden ?
Halbuki planlamıştım. Seni görmezden gelmekti unutmak

hayalet gibi dolaşmaktı

ama izin vermedi kalbimdeki...​

AŞK HİÇ BİTMEZMİŞ MEĞERSE;​

Yırtık bir afişte

çocuk gülüşünde

bitmeyen bir filmde

hayatın en heyecanlı yerinde

Yüreğinin parmak izinde kalırmış ...​

Yapamadım

kaçamadım ama artık revizyonda kalbim

görüşmek istedim ama kilitli...
ben yokum artık sen de bittin

umutlarımda bitti.
üzgünüm...​

(alıntıdır)